Η εμμηνόπαυση είναι μια φυσική εξέλιξη στη ζωή της κάθε γυναίκας. Οι ορμονικές αλλαγές βεβαίως δεν αφήνουν ανεπηρέαστο τον οργανισμό και η γυναίκα βρίσκεται πολλές φορές προ εκπλήξεων με τις διάφορες αλλαγές – διαταραχές που της παρουσιάζονται (εξάψεις, εφιδρώσεις, αλλαγές του θυμικού κλπ). Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι είναι άρρωστες.
Η εμμηνόπαυση δεν είναι ασθένεια. Είναι φυσική διαδικασία και με αυτόν τον γνώμονα πρέπει να λειτουργεί και η προσπάθεια απάλυνσης των συμπτωμάτων. Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, που είναι η συχνότερη «θεραπεία», μοιάζει περισσότερο με παρέμβαση εκ των έξω στη φύση της γυναίκας, στην εξέλιξή της. Με το πρόσχημα και της πρόληψης της οστεοπόρωσης και των καρδιαγγειακών παθήσεων, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών εξαναγκάζεται (σαν η μόνη λύση) να καταναλώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα ουσίες μη παραγόμενες από τον οργανισμό της και με αμφισβητούμενα αποτελέσματα έως και υπονόμευση της ίδιας της υγείας της λόγω άμεσων και μακροπρόθεσμων παρενεργειών.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό ‘archives of internal medicine’, δείχνει ότι η πλειονότητα των γυναικών που ακολουθούν την παραπάνω θεραπεία, την διακόπτει λόγω άμεσων παρενεργειών και μόνο μια μειοψηφία την συνεχίζει για περισσότερο από ένα χρόνο! Το περίεργο είναι ότι στην ίδια έρευνα μιλούν ακόμα για τις θετικές συνέπειες της θεραπείας με οιστρογόνα! Λες και τα φάρμακα τα παίρνουν μηχανές και όχι άνθρωποι που δεν τα αντέχουν.
Η αναζήτηση ηπιότερων λύσεων φυσικά δεν απασχολεί την φαρμακευτική βιομηχανία, που βέβαια συμπαρασύρει όλο τον ιατρικό κόσμο.
Και όμως, η κλινική εμπειρία δείχνει ότι με την Ομοιοπαθητική, τον Βελονισμό, την Φυτοθεραπεία και ίσως άλλες ηπιότερες θεραπευτικές παρεμβάσεις, η μείωση έως εξάλειψη των συμπτωμάτων και διαταραχών της εμμηνόπαυσης είναι δυνατή. Τα τελευταία χρόνια ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός γυναικών που χρησιμοποιεί τις εν λόγω ήπιες θεραπείες με πολύ καλή έως άριστη ανταπόκριση, θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση, τόσο από τις γυναίκες, όσο και από τους γιατρούς.