Η έλευση μιας νέας ζωής στη γη, ήταν πάντα ένα χαρμόσυνο γεγονός και μια φυσική ανάγκη κάθε έμβιου όντος. Η σύλληψη, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός, είναι η εξέλιξη του φυσικού φαινομένου της δημιουργίας ενός νέου οργανισμού. Είναι λοιπόν σημαντικό να γίνεται κάτω από τις καλύτερες προϋποθέσεις, με ηρεμία, χαρά και ασφάλεια. Προϋποθέσεις υγείας δηλαδή. Σε ποιο βαθμό η ιατρική επιστήμη μπορεί να συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση;
Στις σύγχρονες, κυρίως, καταναλωτικές κοινωνίες του “πλαστικού” φαγητού και των ρύπων, της τεχνητής ανάγκης και των αφύσικων προτύπων, των οικονομικών ιδανικών και των ανεκπλήρωτων επιθυμιών, των διαπροσωπικών ανταγωνισμών και της βάρβαρης συναλλαγής, του άγχους, των φοβιών και άλλων ψυχικών και σωματικών δοκιμασιών, το φαινόμενο της εναρμονισμένης με τη φύση υγιούς ύπαρξης, της ψυχικής και σωματικής ισορροπίας δηλαδή, φαντάζει προνόμιο κάποιων “ειδικών – ιδανικών ανθρώπων”. Τα προβλήματα υγείας που προκύπτουν, από τα μικρότερα ως τα μεγαλύτερα, τις περισσότερες φορές ανατίθενται προς λύση στους ειδικούς, οι οποίοι με τη σειρά τους τα αντιμετωπίζουν(;) συνήθως με κάποια χημική φαρμακευτική αγωγή.
Στην περίπτωση της γυναικολογικής – μαιευτικής πρακτικής, οι ευαίσθητες ισορροπίες της εγκύου, δοκιμάζονται, τόσο από χημικά φάρμακα, όσο και από άλλα είδη στρες, όπως π.χ. η καθήλωσή της στην άβολη ύπτια θέση περιμένοντας τις οδύνες και ακούγοντας ενδεχομένως τις φωνές ή τα ουρλιαχτά άλλων εγκύων γυναικών που βρίσκονται δίπλα τους, οι δυνατές φωνές του γιατρού και του βοηθητικού προσωπικού του τύπου “σπρώξε, σφίξου κλπ”, επιτείνοντας την αγωνία και το φόβο, με αντίθετα των επιδιωκομένων αποτελέσματα, κλπ, κλπ.
Συμβουλή 1η, λοιπόν. Προσοχή στην επιλογή του γυναικολόγου.
Συμβουλή 2η. Επιλογή Ομοιοπαθητικού ή και Βελονιστή ιατρού συνεργάτη. Γιατί, για όσους δεν γνωρίζουν, η Ομοιοπαθητική, όπως και ο Βελονισμός, έχουν τρόπους επίλυσης στις πλείστες των περιπτώσεων προβλημάτων υγείας και μάλιστα με φυσικά μέσα, μέσω της ενίσχυσης της ενδογενούς δυνατότητας αντίδρασης και αυτορυθμιστικής ικανότητας του οργανισμού.
Ο Βελονισμός (σαν μέρος της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής), καθώς και η Ομοιοπαθητική, δεν είναι συμπληρωματικές μέθοδοι θεραπείας. Είναι ολοκληρωμένα συστήματα φυσικής ιατρικής, επιστημονικά τεκμηριωμένα με νόμους και αρχές και εφαρμοζόμενα αποτελεσματικά επί αιώνες σε εκατομμύρια ανθρώπους (και όχι μόνον).
Είναι μια “άλλη” ιατρική “αντίληψη” της υγείας, αυτή της ολιστικής προσέγγισης και θεραπείας της πάσχουσας φύσης του οργανισμού. Αντιθέτως, η σημερινή χημική ιατρική εμπειρία μπορεί να φανεί χρήσιμη συμπληρωματικά και φυσικά δεν είναι καταδικαστέα αλλά πολλές φορές και απαραίτητη. Ο Βελονισμός και η Ομοιοπαθητική θα ‘πρεπε να είναι η πρώτη επιλογή θεραπείας στις περισσότερες των περιπτώσεων διαταραχής της υγείας γιατί κινητοποιεί της αμυντικές ικανότητες του οργανισμού και στρέφει μια εγκατεστημένη παθολογική με-ταβολή προς την φυσιολογική λειτουργία. Επιπροσθέτως, λόγω της εξισορροπιστικής λειτουργίας των, συστήνεται και προληπτικά.
Εν προκειμένω, στην προγεννητική περίοδο αποδεικνύονται χρησιμότατοι μέθοδοι, ενώ τα προβλήματα γονιμότητας, εγκυμοσύνης και τοκετού αντιμετωπίζονται άριστα και πολλές φορές θεαματικά, γι’ αυτό, αν μη τι άλλο, θα ‘πρεπε να χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής, τουλάχιστον από τους ενδιαφερομένους (ιατρικό σώμα και μέλλουσες μητέρες).
Είναι γνωστή, στους ενασχολούμενους με τον Βελονισμό, η επίδραση του στο υποθαλαμικό – υποφυσικό – αδρενοκορτικό άξονα και η καθοριστικής σημασίας παρέμβασή του στις διαταραχές γονιμότητας. Προ της σύλληψης, εκτός του γυναικολογικού κλινικού ελέγχου και των απαραίτητων εργαστηριακών εξετάσεων, ο Βελονιστής και ο Ομοιοπαθητικός ιατρός μπορεί να “προετοιμάσει” την υποψήφια μητέρα αντιμετωπίζοντας τις δυσάρεστες καταστάσεις τόσο στο σωματικό επίπεδο αποφεύγοντας τη χρήση χημικών φαρμάκων, όσο και στο ψυχολογικό, ελαχιστοποιώντας το άγχος, την αγωνία ή τον φόβο.
Στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό, και κατά την εμφάνιση ενοχλητικών ή και ανεπιθύμητων συμπτωμάτων, αλλά και βαρύτερων παθολογικών καταστάσεων και ανωμαλιών, η παρέμβαση και συμβολή του Βελονιστή ή και του Ομοιοπαθητικού ιατρού είναι μεγάλης σημασίας και αποτελεσματικότητας. Από τις ναυτίες και τους εμετούς μέχρι την ανώμαλη θέση του εμβρύου και την εκλαμψία, από τον παρατεταμένο τοκετό και την μη επαρκή διαστολή του τραχήλου μέχρι την αναποτελεσματικότητα των οδυνών του τοκετού και την κατακράτηση του πλακούντα, από τους μεταγεννητικούς σπασμούς και τον επιλόχειο πυρετό μέχρι την αγαλακτία και τη μαστίτιδα, έχουν τον τρόπο και τα μέσα να συνεισφέρουν τα μέγιστα. Ας μην ξεχνάμε και την επίτευξη αναισθησίας με βελονισμό σε επεμβάσεις καισαρικής, που πραγματοποιούνται σε πολλές γυναικολογικές κλινικές του εξωτερικού.
Η “πληθωρική” παρουσία του βελονιστή ή και του ομοιοπαθητικού ιατρού, σε καμιά περίπτωση δεν καταργεί τον γυναικολόγο. Ο γυναικολόγος-μαιευτήρας, μαζί με τον διαιτολόγο, τον ειδικό ψυχολόγο, τη μαία και το υπόλοιπο βοηθητικό προσωπικό, θεωρείται απολύτως απαραίτητος και αναγκαίος. Άλλωστε, κατά τα μέχρι τώρα ισχύ-οντα είναι αυτός (και η κλινική που συνεργάζεται) ο πρώτος υπεύθυνος να αποφασίσει για την συνεργασία του με τον βελονιστή ή και τον ομοιοπαθητικό ιατρό. Βεβαίως η γυναίκα και οι συγγενείς της έχουν και αυτοί το βασικό, ανθρώπινο και δημοκρατικό δικαίωμα να επιλέξουν αυτή την συνεργασία.
Σήμερα και στις Δυτικές κοινωνίες, η παρεμβατική δράση του βελονιστή ή και του ομοιοπαθητικού ιατρού τόσο στη προγεννητική περίοδο όσο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, γίνεται όλο και περισσότερο αποδεκτή από τους συναδέλφους γυναικολόγους είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε της γυναίκας και των συγγενών της. Είναι καιρός και στην Ελλάδα, να δρομολογηθεί μια τέτοια προοπτική.
Άλλωστε ο στόχος όλων είναι κοινός : Η ομαλή και χαρούμενη (ή στη χειρότερη περίπτωση η όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρή) εμπειρία της γέννησης.
Το χρειάζονται όλοι και ιδιαίτερα η “νέα ζωή”, το παιδί