English
Αυτές είναι κυρίως η Ομοιοπαθητική και ο Βελονισμός (έτσι όπως εφαρμόζεται μαζί με την κινέζικη βοτανολογία, ως μέρος της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής).Συμπληρωματικές είναι οι θεραπείες που μπορούν παράλληλα να χρησιμοποιηθούν υποβοηθώντας μια Συμβατική – (χημική) ή Εναλλακτική θεραπεία.
Τέτοιες είναι ο Βελονισμός (όπως εφαρμόζεται στη Δύση), η Φυτοθεραπεία, Αρωματοθεραπεία, Ανθοθεραπεία, Οστεοπαθητική Χειροπρακτική, Αγιουβέρδα, Ρεφλεξολογία, Σιάτσου και διάφορες τεχνικές μασάζ, Συμβουλευτική και άλλα είδη και τεχνικές ψυχοθεραπείας κλπ, κλπ.
Υπάρχουν επίσης εναλλακτικές ή/και συμπληρωματικές διαγνωστικές μέθοδοι. Όπως Ιριδολογία, Αρωματόγραμμα, Ενεργειακή Φωτογράφηση (Kirlian), d-ROMs test (μέτρηση οξειδωτικού στρες), Alcat test (μέτρηση τροφικής δυσανεξίας), GSDL (εξετάσεις λειτουργικών διαταραχών) κλπ
Στην καθημερινή ιατρική πράξη όμως, δεν υπάρχουν διαχωρισμοί και όλες οι θεραπείες μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται. H επιλογή της θεραπείας θα πρέπει να είναι η πλέον συμφέρουσα κάθε φορά για τον κάθε ασθενή και χωρίς να αποκλείει την συμπληρωματική παρέμβαση μιας άλλης, αρκεί να μην αυτοαναιρούνται.. Να έχει το δικαίωμα να επιλέγει ο κάθε ασθενής – πολίτης – ασφαλιζόμενος, το θεραπευτικό σύστημα που επιθυμεί.
Θα πρέπει να τελειώνουμε με τους μύθους και τις τεχνικές διαφορές και να προχωρήσουμε στην συνεργασία μεταξύ των επιστημόνων υγείας, σε μια ολοκληρωμένη ιατρική γνώση.
Αυτό άλλωστε συμβαίνει ήδη με τους γιατρούς της Εναλλακτικής και Συμπληρωματικής ιατρικής διότι πρώτα απ’ όλα είναι συμβατικοί γιατροί και προχώρησαν και στη σπουδή των εναλλακτικών ή /και συμπληρωματικών. Πως άλλωστε θα μπορούσε ένας ομοιοπαθητικός να χειριστεί μια περίπτωση π.χ. ρευματοειδούς αρθρίτιδας που βρίσκεται κάτω από θεραπεία με κορτιζόνη ή /και μεθοτρεξάτη ή μια κατάθλιψη κάτω από αντικαθλιπτικά, ή περιπτώσεις κεφαλαλγιών με ανάγκη ανακουφιστικής χρήσης αναλγητικών κλπ, κλπ.; Αναγκαστικά θα πορευθεί θεραπευτικά παράλληλα, δηλαδή ταυτόχρονη χορήγηση και ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Ο σκοπός είναι πάντα να υποκαταστήσουμε τα χημικά με τα ομοιοπαθητικά (γνωρίζοντας ότι είναι η πλέον αποτελεσματική θεραπεία), σταδιακά, βελτιώνοντας τη κλινική εικόνα (φυσική και ψυχοδιανοητική) καθώς ενισχύουμε την αντιδραστική δύναμη του οργανισμού. Ο τελικός στόχος είναι η ίαση (στις περιπτώσεις που είναι δυνατόν)
Το πρόβλημα της δυσπιστίας και έλλειψης ενημέρωσης (που όλο και μειώνεται συν τω χρόνω) προκύπτει κατά πρώτον από τους συμβατικούς συναδέλφους οι οποίοι κατά συντριπτική πλειοψηφία έχουν άγνοια των εναλλακτικών και συμπληρωματικών ιατρικών μεθόδων κι αυτό διότι είτε δεν συμπεριλαμβάνονταν στις ακαδημαϊκές σπουδές τους, είτε διότι δεν είχαν το χρόνο, το ενδιαφέρον ή τη θέληση και το κουράγιο να αναζητήσουν αυτή τη γνώση αλλού. Κατά δεύτερον από τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα των πλέον επικερδών πολυεθνικών επιχειρήσεων που είναι οι φαρμακοβιομηχανίες και οι οποίες μόλις βρουν τρόπο να κερδίσουν οικονομικά, θα εμπλακούν και θα προωθήσουν (ήδη έχει αρχίσει και γίνεται) και τις εναλλακτικές ή /και συμπληρωματικές θεραπείες
Ως γνωστόν, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών, κορτιζόνης κλπ ‘μαγικών’, όπως τα ονόμασαν τότε, φαρμάκων και το πέρασμα πλέον στην τεχνητή παρασκευή μορίων στο εργαστήριο, (έκρηξη της τεχνολογίας, χημείας, φαρμακοβιομηχανίας), ο αρχικός ενθουσιασμός έχει ατονήσει έως μηδενιστεί. Η χημική ιατρική παρ’ όλη την τεράστια τεχνολογική πρόοδο και την διαφήμιση, θεραπευτικά παραμένει ‘εμβρυϊκή’. Χωρίς νόμους και αρχές, με μόνο εφόδιο τις πειραματικές επιστημονικές (;) μελέτες στο εργαστήριο αλλά και κατ’ ανάγκη και στον πληθυσμό, με θεραπευτική εφαρμογή συμπτωματική – αποσπασματική –μη ολιστική – κατασταλτική, έχει καταφέρει να ‘λύνει’ προβλήματα στην οξεία τους φάση και να δημιουργεί άλλα. Δυστυχώς η υπερβολική χρήση των χημικών φαρμάκων, (συν και άλλων παραγόντων), με τις γνωστές και άγνωστες άμεσες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες, έχει δημιουργήσει στρατιές ασθενών με χρόνιες παθήσεις Η επανεξέταση του σημερινού μοντέλου ιατρικής είναι απαραίτητη και χρειάζεται αναθεώρηση. Το μπόλιασμά της με της νέες, όσο και παλιές κλασσικές ‘εναλλακτικές’ και συμπληρωματικές ιατρικές γνώσεις είναι επιτακτικό και όσο ποτέ αναγκαίο. Η σφαιρική γνώση είναι επιβεβλημένη. Η όλο και μεγαλύτερη προσέλευση και εμπιστοσύνη των ασθενών προς τις μη συμβατικές ιατρικές μεθόδους δείχνει το δρόμο.. Για την ατομική και κατ’ επέκταση την κοινωνική, σωματική και ψυχική υγεία.
